فرهاد خراسانی ؛تمکین به قوانین AFC یا تمکین به تصمیم احساسی

عصرکاسپین /در خبرها خواندیم که از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا، حق میزبانی نمایندگان فوتبال ایران در مسابقات آسیایی لغو میشود. در تعقیب این خبر تعدادی از مسئولین وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال و مدیران باشگاهها به اظهار نظرهای مغایر با تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا پرداختند که لاجرم جهت توضیح و آگاهی بیشتر مخاطبان مواردی لازم به ذکر است .
از منظر بین المللی منابع و روند شکل گیری نظم حقوقی بین المللی با روند شکل گیری و منابع سنتی حقوق داخلی متفاوت است و در صورت تعارض بین قواعد و مقررات بین المللی و ملی (داخلی) باید گفت، فعالیتهای ورزشی بین المللی فراتر از مرزهای کشورهاست و این نظم حقوقی بین المللی موجب میگردد فدراسیون های ملی ملزم به رعایت آن باشند زیرا فدراسیونها همزمان که عضو این نهاد بین المللی میشوند متعهد میگردند که به قوانین و مقررات بین المللی احترام گذاشته و صلاحیت ذاتی آنرا بپذیرند بنا بر این اصل قوانین بین المللی بر قوانین داخلی برتری و رجحان داشته و لازم الاجرا و لازم الاتباع میباشند.
تصمیم کمیته مسابقات AFC مبنی بر برگزاری مسابقات نمایندگان فوتبال ایران در کشور ثالث در صورت تایید توسط کمیته اجرایی مسابقات AFC قطعی است و در دیوان داوری ورزش CAS غیر قابل اعتراض میباشد .
تصمیمات ارکان AFC چنانچه قطعی نباشد قابل تجدید نظرخواهی است در حالیکه تصمیم اخیر این کمیته مبنی بر برگزاری مسابقات نمایندگان فوتبال ایران در کشور ثالث پس از تایید کمیته اجرایی غیر قابل اعتراض میباشد.
با توجه به شرایط موجود باید بررسی نماییم که نقش مدیران ورزش بالاخص مدیران فوتبال ایران در بخش فدراسیون و باشگاهها در این بین چیست؟
یکی از قابلیتهای مهم در مدیریت ورزش در عرصه بین المللی که بعنوان یک اصل مهم باید آنرا پذیرفت، لابی در مجامع بین المللی است که مستلزم تسلط به زبان یا زبانهای خارجی است که میتواند اثرات مستقیم و بی واسطه بر مخاطب یا مرجع ذیصلاح در این امر داشته باشد که متاسفانه مدیران ما فاقد این توانایی میباشند . مورد دیگری که میتوان به آن اشاره داشت عدم اطلاع و آگاهی از علم روابط بین الملل و عدم بکارگیری از مشاورین حقوقی میباشد. فقد موارد پیش گفته و عدم آن باعث میگردد که مدیران ما در شرایط بروز چنین اتفاقاتی همواره دست شان در پاسخگویی به طرفداران تیم خود و همچنین افکار عمومی تهی باشد و ناچاراً و اجباراً از عبارات و جملات احساسی که هیچ سبق و پشتوانه علمی ندارد روی آورند که ماحصل آن میشود شکست در دعاوی بین المللی و تصمیماتی که همواره علیه فوتبال ما اتخاذ میشود.
فوتبال ایران الزاماً باید یکی از راههای پیش روی را انتخاب نماید ۱_ انصراف، جریمه نقدی، انواع تنبیهات انضباطی تا محرومیت ۲_ حضور در کشور ثالث جهت انجام مسابقه.

فرهاد خراسانی . حقوقدان . پیشکسوت فوتبال گیلان . نویسنده و منتقد