یادداشت /سارا شاد ؛ کارگر مسئول مرگ خودش نیست، مسئول مرگش کسی است که ایمنی را در اولویت آخر گذاشت و بعد در بیانیهای خشک گفت: «علت دقیق حادثه در حال بررسی است»
مرگ دو کارگر در شرکت پارسخزر بر اثر برقگرفتگی، یک خبر کوتاه نبود بلکه یک هشدار جدی بود، هشداری برای جامعهای که فراموش کرده تولید، بدون حفظ جان کارگران، معنا ندارد. پشت هر خط تولید، انسانهایی هستند که امنیتشان نباید قربانی سرعت و منافع مالی شود.
عصرکاسپین/ هر بار که حادثهای از این جنس رخ میدهد، اولین جملهای که شنیده میشود این است: «کارگر بیاحتیاطی کرده بود.»
اما واقعیت سادهتر از این حرفهاست ، کارگر نه طراح سیستم برق است، نه مسئول ایمنی ، او فقط دستور میگیرد و در محیطی کار میکند که ایمنیاش را دیگران باید تضمین کنند.
طبق قانون کار مسئولیت اصلیِ تأمین ایمنی محیط کار با کارفرماست.
کارفرما مسئول است که شرایط آموزش کارگران را فراهم آورد و تجهیزات ایمنی استاندارد تهیه کند و اطمینان حاصل کند هیچ کارگری بدون کفش و دستکش عایق به محل خطر نزدیک نمیشود.
دستگاههای برقی باید مجهز به کلید محافظ جان و همچنین اتصال به زمین باشند.
اما وقتی همه چیز به “تولید بیشتر با هزینه کمتر” خلاصه میشود، ایمنی معمولاً اولین چیزی است که از بودجه حذف میشود.
اگر سلامت دستگاه برقی چک نشود یا اگر کابل برق دستگاه پوسیدگی یا خوردگی داشته باشد و وقتی نظارت فقط روی سرعت کار باشد،
دیگر حادثه «اتفاق» نیست ، بلکه قابل پیشبینی است.
ایمنی هزینه نیست، احترام به جان آدمهاست و تا وقتی که مدیران صنعتی و نهادهای نظارتی، این جمله را جدی نگیرند ، متاسفانه شاهد اینگونه اخبار ناگوار خواهیم بود.
کارگر مسئول مرگ خودش نیست، مسئول مرگش کسی است که ایمنی را در اولویت آخر گذاشت و بعد در بیانیهای خشک گفت:«علت دقیق حادثه در حال بررسی است.»