عصرکاسپین، مؤسسات کاریابی و مشاوره‌های شغلی از ابزارهای اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی است که طبق قانون در راستای تنظیم بازار و ایجاد اشتغال ایفای نقش می‌کنند.
امروزه این دفاتر با ارائه مشاوره شغلی به متقاضیان کار و همچنین ارتباط با شرکت‌ها و سازمان‌های نیازمند نیروی انسانی بر اساس مدرک تحصیلی، جنس، سن و مهارت فنی ارائه خدمات می‌کنند.
هدف اصلی دفاتر کاریابی ارتباط بین متقاضیان کار و کارفرمایان است چون برخی از کارفرمایان بدون اطلاع از توان تخصص خدمات اشتغال از نیروهای کارآمد استفاده نمی‌کنند درنتیجه دفاتر مؤسسات کاریابی می‌توانند حلقه اتصال خوبی در این رابطه باشند.
با تعاریف فوق عملکرد دفاتر کاریابی‌ها همچنان با انتظارات تعریف‌شده فاصله دارد و از طرفی دیگر ظرفیت و محدودیت‌های موجود در بازار باعث عدم تحقق کامل اهداف تعریف‌شده در تأسیس دفاتر کاریابی‌ها شده است.
محمدعلی کاتبی در رابطه با نقش کاریابی‌ها و ایجاد شرایط مناسب برای اشتغال متقاضیان کار می‌گوید: عدم توازن بین جویندگان کار و بازار کار عاملی است که باعث فاصله بین یکدیگر شده است و هیچ‌کس ازجمله اداره کار توجهی نمی‌کنند.
وی بابیان اینکه متولد دهه ۶۰ است و همچنان دنبال کار می‌چرخد، افزود: کاریابی‌ها با حجم انبوهی از متقاضیان کار مواجه هستند و هیچ جایی برای اشتغال آن‌ها فراهم نیست.
این متقاضی کار بابیان اینکه دولت نیز در این رابطه بی‌تقصیر نیست و باید بین جویندگان کار و عرضه آن توازن ایجاد کند، گفت: استان گیلان یک استان کشاورزی است و به ابعاد صنعتی و گردشگری آن توجه کافی نمی‌شود.
مریم شعبانی مقدم از دیگر متقاضیان کار است که تازه تحصیلات خود را به اتمام رسانده و چند ماهی است جویای کار است و از وضعیت اشتغال و نقش بی‌فایده مؤسسات کاریابی انتقاد دارد.
وی بابیان اینکه کار متناسب با شرایط ما وجود ندارد، بیان کرد: در چندین موسسه کاریابی ثبت‌نام کرده‌ام اما هیچ‌کدام نتوانسته‌اند کاری درخور برایم پیدا کنند.
این جوینده کار در ادامه افزود: اکنون در ۵ موسسه کاریابی ثبت‌نام و پول ثبت‌نام پرداخت کرده‌ام اما تنها پول خود را هدر داده و شغلی به من معرفی نشده است.
سامان علی نیا از دیگر متقاضیانی دریکی از مؤسسات کاریابی است که از عملکرد این مؤسسات به‌شدت ناراضی است.
این جوینده کار می‌گوید: در تعریف مؤسسات کاریابی باید گفت مؤسسات کاریابی تنها بنگاهی هستند که چشم به جیب متقاضیان کار دوخته‌اند.
وی با اشاره به اینکه دولت باید هزینه‌های متحمل شده ما را نیز پرداخت کند، گفت: ما به پشتوانه اینکه دولت بر روی کاریابی‌ها نظارت دارد در این مؤسسات ثبت‌نام کرده‌ایم اما فقط پول و توان خود را صرف کرده‌ایم.
علی نیا بابیان اینکه دولت با ایجاد این نوع از مؤسسات تنها جوانان را سردرگم می‌کند، افزود: اکنون حدود دو سالی است که در این مؤسسات رفت‌وآمد می‌کنم اما تنها فهمیده‌ام به سن من افزوده‌شده و پول خود را هدر داده‌ام.
جاوید قربانی دیگر جوینده کار می‌گوید: متأسفانه مسئولان کشور ما در ایجاد اشتغال درزمینهٔ صنعت، کشاورزی و خدماتی ضعیف عمل کرده است.
وی بابیان اینکه معلوم نیست اعتبارات دولت و پول نفت کشور در کجا هزینه می‌شود افزود: در کاریابی‌های زیادی ثبت‌نام کرده‌ام اما به دلیل اینکه کار در کشور تولید نمی‌شود کاری متناسب به شخصیت و تحصیلات ما معرفی نمی‌شود.
این متقاضی کار دهه هفتادی بابیان اینکه مؤسسات کاریابی بعد اینکه کار برای ما پیدا کردند نیمی از حقوق ماه نخست ما را برمی‌دارند، گفت: چون ما متقاضی کار هستیم هر چه بگویند باید بله و چشم بگوییم و حتی اگر بعد چند ماه بیرونمان کنند حقی برای اعتراض نداریم.
با شنیدن دغدغه‌های متقاضیان کار باید توجه کرد تا نعمت این انقلاب که جوانان هستند بی‌انگیزه نشوند و دولت نیز باید سیاست‌های مؤسسات کاریابی و مؤسسات شغلی را به نفع مردم اصلاح کند.
گرچه معلوم نیست چه تعداد مؤسسات کاریابی در استان گیلان فعال هستند و مسئولان اداره کار در این رابطه سکوت می‌کنند اما دولت باید در راستای توسعه کارآفرینی نگاه حمایتی داشته باشد و با کارآفرینی ثبات بازار و اشتغال جوانان را توسعه دهد.
دولت باید با تخصصی کردن این دفاتر در بخش کشاورزی، صنعتی و خدماتی اهداف و وظایف مؤسسات کاریابی را توسعه دهد و با تعامل با مراکز آموزش و فنی و حرفه‌ای راهی برای گشایش در ایجاد اشتغال جوانان و مؤثر واقع‌شدن دفاتر کاریابی ایجاد کند.
عدم هماهنگی بین رشته فارغ‌التحصیلان دانشگاهی با بازار کار از دیگر عواملی است که باعث عدم هماهنگی عرضه و تقاضای کارشده است و مؤسسات کاریابی ناتوان در ارائه خدمات صددرصدی به متقاضیان کار هستند./فارس