عصرکاسپین / جامعه ایران در یک سال اخیر شاهد فشارهای اقتصادی متعددی بود که تاثیرات گوناگون اجتماعی و آسیب ها را در پی داشت. زنانه شدن شکل مهاجرت از ایران یکی از مصادیق این آسیب ها است که لازم است با نگاهی عمیق تر به تغییر شکل فقر در ایران و آسیب های اقتصادی در قشرهای مختلف زنان با سطح اجتماعی و سواد متفاوت ، پرداخته شود .
پریسا پرشاد فعال حقوق بشر گفت :
حل مشکلات اقتصادی وظیفه وظیفه دستگاه دیپلماسی نیست بلکه تنظیم سیاست براساس ظرفیت ها و درک واقعیت معادلات قدرت ، یعنی نه تسلیم مطلق نه قهر تمام عیار، بلکه تامل و تاثیر بر معادلات صحنه سیاست بین المللی است.
این گونه است که تنظیم روابط بین المللی دستگاه دیپلماسی ناجی اقتصاد داخلی می شود.ما که با خشونت عریان ایالات متحده روبه رو هستیم و چه این واقعیت را بپذیریم ، چه نپذیریم نمی توانیم به دنبال قمار برد-برد با ایالات متحده باشیم ، باید منافع داخلی و ملی را با این رویکرد که ما به دنبال برقراری توازن در منطقه ایم پیش ببریم.
وی خاطرنشان کرد: تا زمانی که در پی توازن قدرت در منطقه نباشیم و قدرت منطقه بودن را برای خود متصور باشیم از هر مسیری برویم با سدهای اقتصادی مواجه میشویم وحتی نیروی مولد داخلی هم توان ایستایی ندارد و متاسفانه این درحالی است که توده مردم اعتماد خود را به حاکمیت از دست رفته می بینند در این بخش زنان بیشتر سرخورده شده اند.فراموش نکنیم بخش بزرگی از نمایش دموکراسی ما حضور زنان در عرصه سیاسی و انتخابات بوده که این ظرفیت بزرگ به سادگی نادیده گرفته شده است و امروز شاهد افزایش آمار مهاجرت زنان متخصص و کارآفرین و صاحب سرمایه از کشور هستیم که نتیجه آن در میان مدت حذف زنان متخصص از چرخه های موثر اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است.
پرشاد در ادامه افزود: در بخش های کارگری زنان به مراتب شرایط بحرانی تری دارند. اکثرزنان پس ازبارداری و زایمان فرصت شغلی خود را ازدست می دهند ضمن اینکه دراکثرمحیط های کارگری مشاهده میشود زنان دستمزد پایین ترو ازمزایای کمتری برخوردار هستند و حتی در موارد بسیاری بیمه نیستند.باتوجه به شرایط اقتصادی جدید که کارخانه ها و صنایع تولیدی کوچک به زحمت چرخ تولید را می چرخانند و بسیاری نیمه تعطیل و یا با نصف ظرفیت مشغول فعالیت هستند آن طیفی که محکوم به حذف است ، کارگران زن هستند که بخشی از همین زنان خودسرپرست ، بی سرپرست یا بدسرپرست هستند.حتی زنانی که شامل این طیف هم نمی شوند نقش موثری در اقتصاد خانواده دارند و دوشا دوش همسر برای چرخیدن چرخ زندگی شان در محیط های کارگری مشغول فعالیت هستند.
حذف زنان از چرخه اقتصادی،صرفا حذف بخشی از جامعه نیست بلکه شیب سازی معنا داربه سمت افزایش مشکلات روحی ، بزهکاری و افزایش آمار طلاق در جامعه است.
این فعال حقوق بشر با تاکید بر اینکه نجات سرمایه های اجتماعی داخلی و رفع آسیب های اقتصادی در گرو درک شرایط منطقه ای و بین المللی و تغییر شیوه های دیپلماتیک است گفت:در خاورمیانه هیچ قدرت تمام کننده ای وجود ندارد و شکل هم نخواهد گرفت، پس بهتراست ترکیه و عربستان سعودی را به مثابه توازن دهندگان ثبات منطقه بپذیریم و سیاست های خارجی را منطبق با ظرفیت های داخلی تنظیم کنیم. به یاد داشته باشیم اگرچه ما در ایران ، کشوری غنی از منابع مختلف و سرمایه بسیار زندگی می کنیم اما هرگز نمی توانیم مانند روسیه که تنها دو درصد اقتصاد آن وابسته به خارج است و یا چین که یکی ازقطب های موثر اقتصاد جهان است تعیین کننده سیاست های جهانی باشیم.بهتر آن است که با درک شرایط داخلی ، عملگرایانه به حفظ سرمایه های اجتماعی و رفع آسیب ها بپردازیم./گیلنامه