فرهاد خراسانی
وظیفه کمیسیون ماده صد شهرداری رسیدگی به تخلفات ساختمانی از لحاظ ضوابط شهرسازی و ایمنی است. در اغلب کشورها ساخت و ساز در محدوده شهرها یا حریم آنها دارای ضابطه است. این ضوابط که از یک سو جهت امنیت و از سویی دیگر برای زیبا سازی شهرهاست ممکن است مانند تمامی مقررات دیگر توسط شهروندان جامعه نقض شود بنابراین ضرورت داشت نهادی برای رسیدگی به این تخلفات تعیین گردد.
اما بازی فوتبال ورزشی است تیمی که در آن دو گروه ۱۱ نفره در مقابل هم بازی میکنند و اغلب آن را پرطرفدارترین ورزش جهان و جزء پنج صنعت برتر دنیا میدانند. در این بازی هدف وارد کردن توپ به دروازه حریف است. دروازه بان تنها بازیکنی است که در این بازی میتواند از دستان خود برای گرفتن و مهار توپ استفاده کند دیگر اعضای تیم اغلب توپ را با پا یا ضربه زدن به آن به گردش در میاورند . هر تیمی که بیشترین گل را بزند برنده بازی است و ممکن است بازی با گل یا بدون گل یا با نتیجه مساوی خاتمه یابد یا به ضربات پنالتی کشیده شود.
شاید در ابتدا این سوال به ذهن متبادر شود که عقلاً، عرفاً و قانوناً چه ارتباطی میتواند بین مقوله کمیسیون ماده صد شهرداری و ورزش فوتبال وجود داشته باشد و آیا امکان ارتباط بین این دو متصور است؟ بله حق با شماست. در نگاه اول عقلاً، عرفاً و قانوناً هیچ رابطه ای نمیتوان یافت که آنها را به یکدیگر متصل نماید اما همانطور که در علم حقوق اصل و استثناء داریم در موضوع پیش گفته هم یک استثناء وجود دارد و اینکه شخصی در این شهر، مشهور به این امر هست که بتواند بین این دو مقوله بخوبی ارتباط برقرار کند و فوتبال را بعنوان ابزاری با کمیسیون ماده صد شهرداری تلفیق کند. کسی که با سوء استفاده از موقعیت شغلی و با ادعای حاکمیت در ادارات، سازمانها، محاکم قضایی و شبه قضایی (اداره کار) و با روابط غیراخلاقی، نامشروع و غیر قانونی، شادمان و مسرور است بر تضییع حقوق دیگران و هیچ ابایی از عاقبت اقدامات غیر قانونی خود ندارد و با گماشتن یک سایه بعنوان “مرید”عامل در قالب مدیر “غیرعامل” بدور از چشمان نهادهای نظارتی و قضایی همچنان در حال اعمال خلاف شرع و قانون میباشد.
تا همین جا به قدر متقین بسنده میکنم و در آینده نزدیک بیشتر خواهم نوشت.
فرهاد خراسانی