محدودیت‌های کرونایی در تهران، آن طور که باید و شاید نتوانسته از روند صعودی ابتلا و مرگ و میرها بکاهد. بنابراین، لازم است یک تصمیم قوی‌تر از محدودیت اتخاذ شود تا شاید بیماری کنترل شود.
عصر کاسپین/ این روزها صحبت از اعمال محدودیت برای کنترل سیر صعودی بیماری در استان‌های قرمز و فوق قرمز کرونایی است. در این بین، کلانشهر تهران شرایط نگران کننده تری دارد و لازم است تصمیمات جدی تری برای فروکش تندباد کرونا اتخاذ شود.
کلانشهر تهران روزانه با حجم زیادی از جمعیت شناور مواجه است که وارد پایتخت می‌شوند و این میزان رفت و آمد، به هیچ وجه با سایر استان‌ها و حتی کلانشهرهای دیگر کشور قابل قیاس نیست.
سفرهایی که با مترو، اتوبوس، تاکسی‌ها و خودروهای شخصی در تهران انجام می‌شود، به قدری زیاد است که بعضاً می‌توان با حجم سفرهای روزانه یک کشور مقایسه کرد. این شرایط دست به دست هم داده تا شاهد افزایش موارد ابتلاء به کرونا در کلانشهر تهران باشیم. تا جایی که علیرضا زالی فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران، نسبت به ادامه این روند ابراز نگرانی کرده و خواستار توجه بیشتر ستاد ملی مبارزه با کرونا به تهران شده است.
به گفته یک پزشک درگیر با بیماران کرونایی در یکی از بیمارستان‌های تهران، الان چند روز از اعمال جریمه افراد فاقد ماسک در تهران می‌گذرد اما هیچ بازخورد مثبتی از این مصوبه را ندیده‌ایم.
این در حالی است که پلیس تهران عنوان داشته فعلاً در حد تذکر، با افراد متخلف برخورد می‌شود و نظارت دوربین‌ها نیز بر خودروها اعمال می‌شود. در صورتی که با حجم زیادی از ترددهای عابران پیاده در مناطق شلوغ شهر، همچون بازار تهران و…، مواجه هستیم که امکان جریمه آنها وجود ندارد.
سردار حسین رحیمی رئیس پلیس تهران، در واکنش به جریمه عابران پیاده فاقد ماسک، گفت: در مورد عابران پیاده فعلاً فقط بحث تذکر مطرح است و گشتی‌های ما بیشتر به این افراد تذکر می‌دهند و اعمال قانون و جریمه ای مطرح نیست.
در همین حال گفته می‌شود که پیشنهاد تعطیلی دو هفته‌ای تهران، چند وقتی است که به ستاد ملی مبارزه با کرونا اعلام شده است.
جلیل کوهپایه زاده رئیس دانشگاه علوم پزشکی ایران، با عنوان این مطلب که مناطق شرقی، شمال شرقی و مرکزی تهران بیشترین میزان درگیری با بیماری کرونا را دارند، گفت: هر چه محدودیت‌ها افزایش یابد بیماری بهتر کنترل می‌شود، بنابراین پیشنهاد تعطیلی حداقل دو هفته‌ای تهران را داده‌ایم.
این در حالی است که وزیر بهداشت، هر چند عنوان داشته با قرنطینه مخالف است، اما هر بار در لابه لای صحبت‌های خود این جمله را مورد تاکید قرار داده که با «توصیه و خواهش نمی‌شود بیماری را کنترل کرد». یعنی اینکه باید اقدامات و تصمیمات سختگیرانه‌تری اعمال شود.
در همین حال علیرضا رئیسی سخنگوی ستاد ملی مبارزه با کرونا، عنوان داشته که اگر لازم باشد، محدودیت‌های بیشتری اجرا می‌شود تا وضعیت موجود مورد ارزیابی قرار گیرد.
یکی از تصمیمات نادرست ستاد ملی مبارزه با کرونا، مربوط به «زمان» اعمال محدودیت‌ها است. به طوری که در دو هفته گذشته وقتی قرار شد ممنوعیت خروج و ورود خودروها در ۵ استان اعمال شود، زمان شروع اجرای این دستورالعمل از ساعت ۲۴ بود. همین مسئله باعث شد تا حجم زیادی از خروج‌ها تا قبل از این ساعت اتفاق بیافتد.
منتقدان چنین تصمیماتی، بر این عقیده‌اند که ستاد ملی مبارزه با کرونا، نمی‌خواهد سفت و سخت در مقابل ویروس بایستد.
محسن مصلحی دبیر شورای عالی نظام پزشکی کشور، معتقد است؛ کشورهایی که در کنترل ویروس کرونا به موفقیت دست یافتند از همان ابتدای شیوع بیماری، اصولی رفتار کردند و همانند حکومت نظامی پای آن ایستادند.
وی افزود: کشورهایی مثل چین، ژاپن، کره و هنگ کنگ از همان ابتدا تصمیمات بسیار قاطع و یک صدا و مستمر در رابطه با موارد مختلف مثل تجمعات و ترددها و…، برای کنترل بیماری در نظر گرفتند و نظارت شدیدی بر نحوه اجرای آن اعمال کردند و جرایم سنگینی نیز برای افرادی که به آن بی‌توجه بودند، در نظر گرفتند. به خاطر همین آنها خیلی زود به فاصله گذاری هوشمند دست پیدا کردند. در حالی که در ایران فاصله گذاری اجتماعی بدون فراهم بودن بسترهای لازم و به صورت تئوری قرار بود اجرا شود. برای مثال، ردیابی بیمار، ثبت و رصد آمار بیماران و ناقلان و افراد مشکوک یا کسانی که به نقاط پر خطر سفر می‌کردند، از جمله اقداماتی است که می‌بایست انجام می‌شد.
مصلحی گفت: زمانی فاصله‌گذاری هوشمند اجرا می‌شود که همه شرایط تحت کنترل باشد و تمامی دستگاه‌ها نیز با یکدیگر تعاملات کافی داشته باشند؛ این در حالی است که بسیاری از مسئولان رده اول کشور نیز در این باره صریح و قاطع صحبت نمی‌کنند.
در همین حال، محمدرضا ظفرقندی رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران، در واکنش به وضعیت نگران کننده کرونا در شهرهایی مثل تهران، گفت: وزارت بهداشت به تنهایی نمی‌تواند کاری از پیش ببرد، بلکه نیاز است از قدرت کنترلی نیروهای نظامی استفاده شود.