دانشمندان در تلاشند تا ببینند آیا مکمل ها می توانند بر پیری مغز تأثیر بگذارند یا خیر.
عصر کاسپین/ افزایش سن می‌تواند به دلیل تغییراتی که در سلول‌های مغز اتفاق می‌افتد، باعث زوال شناختی شود. با این حال، مشخص نیست که چه مقدار از این امر ذاتی یا ناشی از بیماری‌هایی مانند آلزایمر است.
به منظور بهبود متابولیسم انرژی در مغز، گروهی از دانشمندان به بررسی اثر مکمل ویتامین B۳ بر روی بزرگسالان پرداختند.
محققان دریافتند که مکمل «نیکوتین آمید ریبوزید» به یک مولکول دخیل در متابولیسم انرژی در نورون‌ها تبدیل می‌شود.
آنها همچنین کاهش کوچک اما قابل توجهی در سطح پروتئین بتا آمیلوئید در نورون‌ها، به دنبال مصرف این مکمل مشاهده کردند.
از آنجایی که انسان‌ها عمر طولانی‌تری دارند، تعداد افراد مبتلا به زوال عقل در جمعیت نیز در حال افزایش است و سازمان جهانی بهداشت گزارش می‌دهد که در حال حاضر بیش از ۵۵ میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی می‌کنند و هر سال نزدیک به ۱۰ میلیون مورد جدید مبتلا به زوال عقل تشخیص داده می‌شود.
با وجود این شیوع بالا، مکانیسم‌ها و عوامل خطرزای زوال عقل به خوبی شناخته نشده است.
درک غالب این است که تصور می‌شود بیماری آلزایمر با وجود توده‌هایی از اشکال خاصی از پروتئینی به نام بتا آمیلوئید بین نورون‌ها یا سلول‌های عصبی در مغز ریشه می‌گیرد. تصور می‌شود که این پروتئین بر توانایی آنها در سیگنال‌دهی تأثیر می‌گذارد و باعث کاهش روند شناختی در افراد مبتلا به این بیماری می‌شود.
یک نظریه این است که کاهش در شناخت مشاهده شده در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر به دلیل اختلال در تولید انرژی و متابولیسم معمول در مغز است.
مطالعه اخیر بررسی می‌کند که آیا ویتامین B می‌تواند به جبران این اختلال کمک کند یا خیر.
دکتر «کریستوفر مارتنز»، سرپرست تیم تحقیق و مدیر مرکز تحقیقات پیری شناختی آمریکا، می‌گوید: «اگر سلول‌های مغزی نتوانند انرژی لازم را برای عملکرد خود تولید کنند، آنها نمی‌توانند سیگنال دهند، و اگر سلول‌های عصبی در مغز نتوانند به طور مؤثر سیگنال دهند، شناخت تحت تأثیر قرار می‌گیرد.»
وی در ادامه می‌افزاید: «یکی از اصلی ترین چالش‌های بیماری آلزایمر، اختلال در متابولیسم انرژی در مغز است که در واقع ممکن است به پیشرفت بیماری منجر شود.»
دکتر مارتنز و تیمش به نقش یک مولکول خاص دخیل در متابولیسم انرژی موسوم به نیکوتین آمید آدنین دینوکلئوتید یا NAD+ پرداختند.
مارتنز می‌گوید: «NAD+ برای ایجاد انرژی برای سلول‌ها ضروری است و شواهد محکمی از مطالعات حیوانی وجود دارد که نشان می‌دهد پیری و اختلال در عملکرد متابولیک منجر به کاهش NAD+ در سلول‌ها می‌شود. از اینرو منطقی است که ذخیره مجدد NAD+ در مغز می‌تواند تأثیر مثبتی بر عملکرد مغز داشته باشد.»
به منظور انجام این کار، به یک گروه از ۱۰ بزرگسال نوعی ویتامین B۳ به نام ریبوزید نیکوتین آمید به عنوان یک مکمل داده شد، زیرا این مولکول پیشرو برای NAD+ است. این بدان معنی است که بدن آن را به NAD تبدیل می‌کند.
گروهی از ۱۲ بزرگسال دیگر دارونما دریافت کردند. هیچ یک از گروه‌ها نمی‌دانستند که آنها مکمل را دریافت می‌کنند یا دارونما.
به منظور اندازه گیری اینکه آیا مصرف ۵۰۰ میلی گرم مکمل دو بار در روز به مدت شش هفته موجب افزایش NAD+ در نورون‌ها شده است، محققان NAD+ را در وزیکول‌های خارج سلولی که در نورون‌ها وجود دارند اندازه گیری کردند.
علاوه بر این یافته، این تیم اکنون داده‌هایی را منتشر کرده است که نشان می‌دهد تغییرات در سطح NAD+ و پیش سازهای آن با تغییر در وجود پروتئین‌ها و مولکول‌های سیگنال دهنده انسولین در ارتباط با التهاب ارتباط دارد، و همچنین تصور می‌شود در ابتلاء به آلزایمر و زوال عقل هم نقش دارد.