دکتر سعید یوسفی فوق تخصص جراحی عروق در دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رتبه اول آزمون برد فوق تخصصی کشور را در سال ۱۴۰۲ کسب کرده است، به همین منظور، روابط عمومی دانشگاه ضمن دعوت از این نخبه پزشکی گیلانی، گفتگوی صمیمانه ای با وی ترتیب داده است.
عصر کاسپین/ آقای دکتر یوسفی ضمن تشکر از جنابعالی برای حضور در این مصاحبه، لطفا از خود و خانواده تان بگویید.
سعید یوسفی متولد ۱۹ دی ماه ۱۳۶۳، اهل و ساکن لاهیجان هستم. ما چهار برادر هستیم، بنده دومین فرزند هستم. برادر بزرگ‌ترم دکترای عمران و دو برادر دوقلوی کوچک‌ترم، فوق‌لیسانس کامپیوتر و عمران دارند. پدرم کارشناس کشاورزی و مادرم نیز معلم بود که بازنشسته شده است.
*در مورد وضعیت تاهل خود بفرمایید.
متاهل هستم و همسرم خانم دکتر ظروفی پزشک هستند، فعلاً فرزندی نداریم.
*نظرتان در مورد فرزند آوری و بحث جوانی جمعیت چیست؟
با کلیت موضوع کاملاً موافقم. زیرا هرچه جامعه جوان‌تر باشد، مسلماً پویاتر است. البته بحث جوانی جمعیت نیاز به شرایط و بسترسازی‌های مناسب دارد.
*دوران دبستان و دبیرستان چگونه گذراندید؟
دوران دبستان را در مدرسه ایثار لاهیجان گذراندم، به یاد دارم در کلاس پنجم معلمی داشتیم به نام آقای محبی نژاد که بسیار معلم خوب و پیگیری بودند، آن موقع امتحانات نهایی بود و ایشان بسیار پیگیر بودند که در این آزمون موفق باشیم و خیلی تلاش کرد و فکر کنم که فقط بنده معدلم در لاهیجان ۲۰ شده بود و معدل ۲۰ درآن موقع ابهت بسیاری داشت. یاد آقای محبی نژاد به خیر باشد.
دوران راهنمایی، دبیرستان و پیش‌دانشگاهی را نیز در لاهیجان سپری کردم. بسیار علاقه‌مند به ورزش بودم، در دوران دبیرستان که رشته تجربی بودیم به زعم خیلی‌ها که فکر می‌کنند بچه‌های این رشته همیشه فقط درس می‌خوانند و فعالیت دیگری ندارند، یک تیم فوتبال تشکیل دادیم و اتفاقاً تیم ما با اختلاف زیاد، قهرمان شد و ثابت کردیم که فقط درس‌خوان نیستیم و ورزش نیز می‌کنیم.
*دوران تحصیلی مدرسه چقدر در موفقیت‌های شما تأثیر گذار بوده است؟
نظر شخصی بنده این است که موفقیت هر کس حاصل چند مورد با همدیگر است، بین ۶۰ تا ۷۰ درصد به خود شخص بستگی دارد، علاوه بر پیگیری خود فرد، محیط و بستر مناسب نیز خیلی مهم است، خیلی از افراد هستند استعداد دارند و بستر خوب و مناسب برایشان فراهم نیست به همین دلیل خیلی از استعدادها می‌سوزد و یا خیلی دیر بروز پیدا می‌کنند. به نظرم در دوران تحصیلات مدرسه باید استعدادهای بچه‌ها شکوفا شود و این نیازمند استعداد سنجی درست است. یکی دیگر از مهم‌ترین موارد در موفقیت نیز بحث خانواده است که درصد بالایی از عوامل موفقیت را تشکیل می‌دهد. به نظر من پیگیری خانواده و اینکه فرزندان را رها نکنند، بسیار تأثیر گذار است.
*از دوران دانشگاه بگویید.
در سال ۱۳۸۲ با رتبه ۷۴ در کنکور سراسری در رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران قبول شدم و هفت سال پزشکی عمومی را در آنجا سپری کردم. بعد از فارغ‌التحصیلی پزشکی عمومی، دو سال سربازی یا همان طرح خود را گذراندم و پس‌ازآن، رشته تخصصی جراحی عمومی را در دانشگاه علوم پزشکی گیلان گذراندم.
با توجه به اینکه در آزمون برد جراحی عمومی رتبه برتر شدم به طور مستقیم به فوق تخصص جراحی عروق دانشگاه علوم پزشکی گیلان آمدم و تقریباً سه سال هم این مقطع طول کشید و به لطف خدا امسال در آزمون برد فوق تخصصی جراحی عروق نیز رتبه اول شدم.
* آیا در زمان تحصیل به فکر تغییر رشته نیفتادید؟
خودم به شخصه نه. اما خیلی از دوستان ما با توجه به سختی‌ها و شرایط جامعه فکر می‌کنند که انتخابشان اشتباه بوده ولی خودم به پزشکی و این رشته بسیار علاقه‌مند بودم و هستم.
*موفقیت را چگونه معنا می کنید و تاثیر شرایط و دیگران در کسب موفقیت چقدر است؟
به نظر من موفقیت یک چیز شخصی است، کلیت موفقیت این است که هر روز بهتر از دیروز باشد و خود شخص باید بخواهد که موفق باشد. در مورد تاثیر دیگران در موفقیت بنده باید گفت، موفقیت یک فرد بازتاب تلاش‌های مجموعه‌ای از افراد است، تا دوران دانشگاه حمایت‌های خانواده بسیار نقش داشت، بعدازآن نیز در دوران تحصیلات تکمیلی، همسرم نقش بسیار پر رنگی داشت و حتی می‌توان گفت اگر حمایت‌های او نبود خیلی از این موفقیت‌ها قابل‌دستیابی نبود.
در رشته‌ی جراحی عروق، موفقیت کاملاً به کمک کردن به مردم مرتبط است، از آنجاییکه جراحی عروق، طیف وسیعی از بیماران را پوشش می‌دهد، باید علم و دانش در این رشته به روز باشد، نجات زندگی بیماران، وابسته به تلاش ماست و ما باید در حرفه خودمان موفق باشیم، همچنین تمرکز بر کار و حرفه اصلی خود را می‌توان موفقیت دانست.
* چه توصیه‌ای برای دستیاران تخصصی جهت کسب موفقیت در این دوران و همچنین آزمون بٌرد دارید؟
همان‌طور که پیش‌تر گفتم هدف اصلی این است که هر روز بهتر از دیروز باشیم، یک دانشجوی پزشکی باید درس خواندن را هدف اصلی خود قرار دهد، علم و دانش همیشه طرفدار دارد و از آنجاییکه حرفه پزشکی نیز وابسته به حیات انسان‌ها است، همیشه موردنیاز است. پس برای رسیدن به هدف اصلی، مطالعه و آموختن باشد. توصیه هم می‌کنم که در محیط دانشگاه و بیمارستان شرایطی برای ایجاد انگیزه و کسب موفقیت فراهم شود. در غیراینصورت باعث دل زدگی می‌شود. در چند سال اخیر احساس می‌کنم اندکی مطالعه و پیگیری‌ها کم شده است و این نیازمند بازنگری و بهبود شرایط به ویژه در بحث قضاوت بالینی است.
*برنامه شما برای آینده شغلی‌تان چیست؟
ابتدا باید دوران طرح خود را بگذرانم، و به دلیل اینکه عرق خاصی به استان و شهر خود دارم، بسیار علاقمندم در صورت موافقت دانشگاه به هم استانی‌های خودم خدمت کنم. تیم جراحی عروق دانشگاه علوم پزشکی گیلان تیم بسیار قوی‌ای است و در کنار خدمت در طرح به کارهای پژوهشی، علمی و آموزشی دیگر خواهم پرداخت
*اگر شرایط طوری بود که وارد حرفه پزشکی نمی‌شدید، چه شغل دیگری را انتخاب می‌کردید و چرا؟
به دلیل علاقه زیادی که به ورزش و بویژه فوتبال دارم، حتما فوتبالیست می‌شدم در پست دفاع چپ.
*طرفدار چه تیم هایی هستید؟
تیم بارسلونا را از زمانی که یوهان کرایف مربی این تیم بود، دوست داشتم و سبک بازیشان را بسیار می‌پسندیدم. در تیم‌های ایرانی نیز تا یک برهه زمانی، طرفدار تیم پرسپولیس بودم و این تیم را دوست دارم ولی در گیلان، طرفدار تمامی تیم‌های گیلانی هستم.
*علاوه بر تحصیل و کار به چه حوزه‌های دیگری علاقه‌مند هستید و فعالیت دارید؟
علاوه بر ورزش و فوتبال در زمینه هنر نیز بسیار علاقه‌مند به موسیقی و یادگیری موسیقی سنتی هستم و مدتی نیز کلاس می‌رفتم. زمانی هم سه تار کار می‌کردم و می‌خواستم ادامه دهم و تار را یاد بگیرم ولی فعلاً به دلیل مشغله‌های کاری وقت نکردم.
*به نظرتان در آموزش‌های پزشکی جای چه چیزی خالی است؟
به نظرم کمبود آموزش‌های چندبعدی، دوره‌های لیدرشیپی، رفتارشناسی و … ملموس است، خیلی از پزشکان، پتانسیل‌های دیگری دارند که می‌تواند در کنار آموزش‌های پزشکی تقویت شود، مثلاً یک پزشک در کنار پزشکی، می تواند مدیریت هم بیاموزد و این در آینده، بسیار کمک خواهد کرد.
*مهم‌ترین چالش نظام سلامت را چه می‌دانید و چه راهکارهایی برای آن پیشنهاد می‌دهید؟
در درجه اول باید حمایت از پزشکان بیشتر باشد، بنده خودم را مثال بزنم ۱۲ سال درس خواندم تا دیپلم بگیرم، هفت سال پزشکی عمومی، چهار سال تخصص و سه سال هم برای فوق تخصص درس خواندم و درمجموع حدود ۲۶ سال سپری می‌شود تا یک فرد متخصص تحویل جامعه شود. به نظرم نظام سلامت باید یک حمایت مادی و معنوی خوبی از کارکنان به ویژه پزشکان داشته باشد، زیرا برای تشکیل خانواده و فرزندآوری باید نیازهای اولیه زندگی تامین شود تا افراد بتوانند بر روی درس و کار خود تمرکز کنند.
*چند واژه را مطرح می‌کنیم که برای هرکدام یک جمله کوتاه بگوئید.
زندگی: زندگی همین لحظه‌هاست، نه حسرت گذشته را باید خورد و نه مضطرب و نگران آینده بود.
مرگ: حق است، همه ما روزی خواهیم مرد و نباید ترسی از آن داست.
عشق: بسیار فراتر از دوست داشتن است، بسیار پرمعنا و پررنگ است و ازخودگذشتگی است. در برهه‌ای از دوران تحصیلات تکمیلی‌ام همسرم این از خود گذشتگی را برای من و پیشبرد زندگی‌مان داشت.
خانواده: حس خوب و تکیه‌گاه همیشگی.
دوست: می‌تواند بسیار تأثیر گذار باشد، خانواده هم حتی می‌تواند دوست آدم باشد. دوست خوب باعث پیشرفت فرد می شود.
سلامتی: مهم‌ترین عنصر زندگی هر شخص سلامتی است، هم سلامتی جسمی و هم سلامتی روانی.
جراحی عروق: بسیار رشته پرکاربردی است، بسیار جای کار دارد و باید بررسی‌ها و تحقیقات بیشتری روی آن انجام شود.
ایران: دوستش دارم. مردم ما لایق بهترین ها هستند و امیدوارم به آن برسند