یک کارشناس امور امنیتی درباره ابعاد امنیتی احتمالی قانون عفاف و حجاب گفت و این که باید مراقب ایجاد موضوعات انحرافی با هدف غافل کردن نیروهای امنیتی از موضوعات اصلی و مهم بود.
عصرکاسپین/ متن مصاحبه با سید علی بیزه را در ادامه می‌خوانید:
همان طور که می‌دانید قانون عفاف و حجاب به زودی ابلاغ خواهد شد. در این قانون از توان امنیتی کشور هم برای مقابله با بی‌حجابی استفاده خواهد شد، نظر شما چیست؟
در این مورد ابتدا به تجربیات موجود در ۴۵ سال گذشته جمهوری اسلامی بپردازیم و از تجربیات دراین زمینه بهره ببریم تا از یک جا چند بار گزیده نشویم. چرا که امور اطلاعاتی و امنیتی و نفوذ شاخه‌ها و رشته‌های مختلف دارد و برای این که یک شبکه نفوذ امنیتی در موردی به هدف خود در یک کشور برسد، بهترین راه این است که حریف را سرگرم امور فرعی کند تا امکانات و انرژی آن کشور هدر رفته و به امور اصلی متمرکز نشود.
بگذارید یک مثال از دوران دفاع مقدس مطرح کنم. ما در دوران دفاع مقدس در منطقه شمال غرب کشور پادگانی داشتیم که محل پشتیبانی و تجمع، آموزش، استراحت نیروها و همچنین محل نگهداری مهمات ذخیره شده بود. این خیلی عجیب بود که تا نیروهای جدید وارد پادگان می‌شدند، سر و کله جنگنده‌های عراقی پیدا می‌شد و پادگان و نیروها را مورد بمباران قرار می‌دادند. در بررسی این موضوع مشخص شد که نقصی در سیستم ضد جاسوسی است و بعد از بررسی‌ها معلوم شد که ضد جاسوسی ما در آن منطقه به شدت مشغول و سرگرم مخبرین و منابعی است که اطلاعات بی‌ارزش می‌دهند.
در اولین اقدام به ضد جاسوسی دستور داده شد که کسب اطلاعات از مخبرین و منابع غیر موثق متوقف شود؛ سپس تلاش شد از مسیرهای دیگری اطلاعات معطوف به هدف جمع آوری شود. بعد از چند هفته شبکه‌ای کشف شد که اطلاعات مربوط به آن پادگان را بصورت لحظه‌ای به استخبارات گزارش می‌داد.
در واقع آن مخبرها و منابع با دادن اطلاعات انحرافی فضایی برای فعالیت بدون دردسر آن شبکه اطلاعاتی برای استخبارت فراهم کرده بودند. این تجربه‌ای بسیار ملموس در زمان جنگ بود در این شرایط خاص که کشور با تهدیدهای خارجی و فشار مضاعف اقتصادی ناشی از تحریم‌های بیست سال گذشته رو به روست به شکل روشن می‌توان نتیجه گیری کرد که شبکه‌های جاسوسی خارجی دشمن، از موساد بگیرید تا سیا و حتی سازمان‌های اطلاعاتی مربوط به همسایگان، به دنبال طرح موضوعات فرعی برای هدر دادن انرژی و توان کشور دستگاه‌های اطلاعاتی کشور هستند.
مگر همسایگان ما در ایران فعالیت جاسوسی دارند؟
بله؛ بدون شک و با مستندات قوی، فعالیت‌های زیادی هم دارند و البته متأسفانه در این زمینه در میان برخی نهادهای ذیربط شاهد غفلت‌هایی هستیم. به عنوان مثال همین جمهوری آذربایجان فعالیت‌های خطرناکی در کشور دارد و این فعالیت‌ها مورد غفلت واقع شده است. اما چرا از اینها غفلت می‌شود؟ چون ما مشغول اموری بی‌ربط و کم اهمیت شده ایم.
آیا می‌توانید توضیح بیشتری در این باره بدهید؟
در پاسخ پیشنهادی مطرح می‌کنم. از بسیاری پان ترکیست‌های چند سال اخیر که از دانشگاه‌های باکو مدرک فوق لیسانس و دکترا گرفته اند، نهاد علمی بی‌طرفی آزمون بگیرد؛ آنگاه مشخص خواهد شد این مدارک که به واسطه آن افراد در ادارات و سازمان‌های دولتی و نهادهای انقلابی پست‌های مدیریتی و یا علمی گرفته‌اند با هدایت دستگاه اطلاعاتی آذربایجان و در یک همکاری تنگاتنگ با موساد بوده است.
بر همین اساس، معتقدم در این موقعیت اقتصادی و اجتماعی سختی که قرار داریم اصرار بر اجرای قانون عفاف و حجاب را در راستای برنامه‌های شبکه نفوذ و توطئه‌های کشورهای دشمن ایران می‌دانم دشمن برنامه ریزی کرده است که دستگاه اطلاعاتی و امنیتی ما مشغول یک مقوله چالش برانگیز فرهنگی و دینی شوند که آن را تبدیل به یک موضوع امنیتی کنند. در حالی که با مقوله فرهنگی باید فرهنگی مقابله کرد و ما در این موضوع با یک پدیده فرهنگی و دینی طرفیم نه موضوع امنیتی.
بازی با روان مردم، به خصوص زنان و دختران محترم جامعه و مقابله‌هایی نظیر جریمه و ثبت چهره و در گیر کردن مردم به ممنوع الخروجی و دیگر تمهیدات، توسط دوربین و دامن زدن به نزاع میان آحاد مردم حتما کارساز نیست؛ همچنان که در یک جنگ نظامی قلم و ساز و اقلام فرهنگی کارساز نخواهد بود.
نوع برخوردهای این قانون با بی‌حجابی با عقل جور در نمی‌آید؛ مثلا در این قانون آمده است که دوربین‌های امنیتی وزارت وزارت اطلاعات، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و سازمان انرژی اتمی هم باید در اختیار فراجا قرار گیرد؛ چنین اقدامی قابل اجرا و حتی به صلاح کشور و دستگاه اطلاعاتی کشور نیست.
دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی را با این قوانین پرحاشیه سرگرم می‌کنند تا از اتفاقاتی نظیر ترور‌های حساب شده غافل شوند. ترورهایی مانند ترور شهدای هسته‌ای و شهید اسماعیل هنیه اتفاقاتی هستند که دستگاه‌های امنیتی باید روی آن‌ها متمرکز شوند، نه قانون عفاف و حجاب.
کارهای اطلاعاتی و امنیتی نبردهای بی‌صدا هستند و صدها عملیات بی‌سر و صدا انجام می‌شود و برای مقابله با دشمن در این حوزه زحمات بسیاری کشیده می‌شود. این که احتمالا چند نفر انسان‌های ظاهرا دلسوز، اما احتمالا هدایت شده و نا آگاه توسط چند نفوذی، این قانون را با وجود اعتراض دولت و احزاب و دانشگاه‌ها بنویسند و در مجلس مصوب کنند و بر ابلاغ آن تاکید کنند، آمیزه‌ای از نفوذ و رخنه و رقابت‌های ناسالم سیاسی است که متأسفانه کشور ما دچار آن شده است.
ملاحظه کنید در شرایطی که ما با اعتراض پرستاران به خاطر حقوق و دستمزد و برخی از سایر کارمندان و به خصوص بازنشستگان مواجه‌ایم که صنفی است و اصلا هم سیاسی نیست، وقتی اصرار بر اجرای طرح و اجرای قانون عفاف و حجاب که یک بار روانی و سیاسی هم بر فضای اعتراضی وارد می‌کند را می‌بینیم، با تجربه امنیتی خود این کارها را در راستای پیام نتانیاهو می‌بینم که از مردم خواست تا در جهت براندازی حرکت کنند.
این اقدامات به نظر من صد در صد در راستای اهداف پلید دشمنان ایران است.
و نکته آخر اینکه در حال حاضر فراجا در مأموریت‌های ذاتی خود با کمبود تجهیزات و امکانات و نیروی انسانی زبده مواجه است، فقط در مرزهای شرقی کشور از ابتدای امسال تاکنون بیش از هشتاد شهید داده ایم. تهیه مواد مخدر در سراسر ایران به کمتر از ده دقیقه رسیده است. آمار سرقت، کیف قاپی و زورگیری با سلاح سرد و گرم نیز بالاست و تهران معروف به بهشت سارقان شده است. و این در شرایطی است که افسران، درجه داران و سربازان بیشترین فعالیت و جانفشانی را داشته‌اند و درگیر کردن فراجا به مأموریتی خارج از حیطه انتظامی؛ جفا در حق این نیروهای زحمت کش است؛ به خصوص از جایگاه محبوبیت مردمی این نیرو.
در نهایت اینکه، مراجع عظام بارها تاکید کرده‌اند با بگیر و ببند و جریمه موضوع حجاب اصلاح نمی‌شود.